国家科技成果转化引导基金设立８支创投子基金
| Петте нивоа на TCP/IP моделот |
| 5. Применето ниво (Application layer) |
| 百度 中国商务部于3月23-27日组织中国贸易促进团赴印度开展经贸交流活动，贸易促进团由来自轻纺、医药、农产品、石化、商贸等行业的30余名企业代表组成。 |
| 4. Преносно ниво |
| 3. Мрежно ниво |
| 2. Податочно ниво |
|
ATM ? DTM ? Ethernet ? FDDI ? Frame Relay ? GPRS ? PPP ? ARP ? RARP ? L2TP ? PPTP |
| 1. Физичко ниво |
|
Етернет ? ISDN ? Модеми ? PLC ? SONET/SDH ? G.709 ? Wi-Fi ? … |
Етернет (англ. Ethernet) е сметачка мрежа заснована на рамки за локална мрежа (LAN). Поимот доа?а од физичкиот концепт за етер. Ethernet претставува голема, разновидна група структурно заснована на технологи?ата на сметачки мрежи, ко?а де?ствува на пове?е брзини на локалната сметачка мрежа. Ово? поим ги определува бро?от на мрежи и сигнални стандарди за физичкиот сло? на ОСИ-референтниот модел, низ средина на мрежен пристап на Media Acess Control (MAC)/Податочното ниво, и општ адресен формат.
Етернет е стандардизиран како IEEE 802.3. Комбинаци?ата на Етернет верзиите со бакарна парица за кра?ните делови од системите, како и верзиите на Етернет со вланеста оптика за ’рбетот на системите, е на?употребуваната жичена LAN-технологи?а денес[1].
Истори?а
[уреди | уреди извор]Етернет е развиен од страна на Xerox PARC во периодот од 1973 до 1975[2]. Бил инспириран од ALOHAnet, како дел од Ph.D. дисертаци?ата[3] на Robert Metcalfe. Во 1975, Xerox поднел при?ава за патент на апликаци?ата наведува??и ги Metcalfe, David Boggs, Chuck Thacker и Butler Lampson како пронао?ачи.[4]
Metcalfe го напушта Xerox во 1979 за да го промовира користе?ето на персоналните сметачи и локалните мрежи (LANs), формира??и го 3Com. Ги убедува Digital Equipment Corporation (DEC), Intel и Xerox да работат заедно за да го промовираат Етернет како стандард, т.н. "DIX" стандард, за "Digital/Intel/Xerox"; го одредиле на 10 мегабити/секунда, со 48-битна дестинациска и изворна адреса и универзален 16-битен Ethertype-тип на поле, за првпат об?авен на 30 септември 1980 година како "The Ethernet , Локална мрежа(LAN). Ниво на податочна врска (Data Link Layer) и спецификации за физичко ниво (Physical Layer Specifications)”.[5] Втората верзи?а од ово? документ била об?авена во ноември, 1982 дефинирана како Етернет II. Во 1983 година Институтот на електро инженери (IEEE), за првпат како предлог го об?авува 802.3 стандардот[6], а по две години, истиот го стандардизира. Поддршката на Етернетовиот метод за мрежен пристап (CSMA/CD) во други стандардизирани тела (ECMA, IEC и ISO), претставувала инструмент во одложува?е на финализаци?ата на Етернет стандардот како резултат на тешката одлука во IEEE, и конкуренци?ата од страна на Token Ring ко?а била силно поддржана од IBM. Етернет првично се натпреварувал со два претежно комерци?ални системи, Token Ring и Token Bus. Системите наскоро наишле на пазар преплавен од Етернет производи. Во процесот, 3Com станала голема компани?а. Го испорачуваат нивниот прв 10 мегабитен Етернет 3C100 трансивер во март 1981; истата година почнуваат продажба на адаптери за DEC/PDP11 и VAXes, како и Intel Multibus и Sun Microsystems сметачи.[7] Ова набргу било проследено од страна на DEC's Unibus за Етернет адаптерите, кои DEC ги продава и искористува за изградба на сопствената корпоративна мрежа, ко?а достигнала преку 10.000 ?азли во 1986; на?голема постоечка сметачка мрежа во тоа време.[8]
Во тек на првата половина на 80-тите DEC's Етернет спроведува употреба на коакси?ален кабел со пречник 0.375 инчи (9,5 мм), познат како Дебел Етернет (Thick Ethernet), а подоцна, и неговиот наследник, Тенок Етернет (Thinnet Ethernet). Thinnet користел кабел за кабелска телевизи?а (во тоа време познат како кабел на ерата). Акцентот бил ставен, инсталаци?ата на каблите да биде полесна и поевтина.
Вишокот капацитет од неупотребени бакарни парици (Twisted pairs) искористен во телефонското вмрежува?е низ комерци?алните згради, овозможил проширува?е на постоечката мрежа, наговестува??и ?а следната технологи?а, почнува??и од StarLAN. Етернетот со UTP кабли, набргу се раширил заедно со 10BASE-T стандардот. Ваквиот систем ги заменил системите засновани на коакси?ални кабли со системи поврзани преку разводни кутии (hubs), сврзани со UTP кабли.
Во 1990, Kalpana го претставува првиот Етернет преклопник (switch),[9] ко? ?а заменува CSMA/CD шемата во систем со повисоки перформанси (full duplex) и пониски трошоци отколку користе?е насочувачи (routers).
Стандардизаци?а
[уреди | уреди извор]И покра? техничките достигнува?а, навремената стандардизаци?а била од голема помош за реализаци?ата и успехот на Етернет. Во неколку тела за стандардизаци?а, како IEEE, ECMA, IEC и ISO, таа барала добро координирани и делумно компетивни активности.
Во Февруари 1980, IEEE почнал проект, IEEE 802, за стандардизаци?а на локалните мрежи (LAN).[10]
"DIX-group" заедно со Gary Robinson (DEC), Phil Arst (Intel), и Bob Printis (Xerox) ?а утврдиле т.н. "Blue Book" CSMA/CD спецификаци?а, како кандидат за одликите на LAN мрежи. Откако членството во IEEE било отворено за сите професионалци, вклучува??и и студенти, групата добила безбро? коментари за новата брендирана технологи?а.
Покра? тоа, CSMA/CD, Token Ring(поддржан од IBM) и Token Bus (одбран и од тогаш поддржан од General Motors) биле сметани како кандидати за LAN стандардот. Поради целта на IEEE 802 да промовира еден стандард и поради силната поддршка од компани?ата за сите три диза?ни, неопходниот договор за LAN стандардот бил откажан.
Во Етернет кампот, на ризик било ставено воведува?ето на Xerox Star работната станица и 3Com Етернет LAN производите. Со такви бизнис импликации на ум, David Liddle (Главен мена?ер на Xerox Office Systems) и Metcalfe (3Com) силно го поддржале предлогот од Fritz R?scheisen (Siemens Private Networks) за со?уз за комуникаци?а на пазарот, ко? вклучувал поддршка од Siemens за ма?ународна стандардизаци?а на Етернет (10 Април, 1981). Ingrid Fromm, Siemens претставник на IEEE 802 набрзина постигнал широка поддршка за Етернет преку воведува?е на работна групаци?а (Task Group) “Local Networks”, во рамките на телото за европски стандард ECMA TC24. Уште во март, 1982, ECMA TC24 со своите акционерски членови, постигнале договор околу стандардот за CSMA/CD заснован на IEEE 802 нацрт планот. Брзото делува?е на ECMA придонело за помирува?е на мисле?ата во IEEE и одобрува?е на IEEE 802.3 CSMA/CD кон кра?от на 1982.
Одобрува?ето на Етернет на интернационално ниво, било постигнато преку посветеното залага?е од страна на Fromm, ко? како референт за комуникаци?а, де?ствувал за воведува?е на IEC TC83 и ISO TC97SC6 стандардите. ISO/IEEE 802/3 бил усвоен во 1984.
Разво?
[уреди | уреди извор]Етернет е технологи?а ко?а посто?ано се развива. Напредокот вклучува поголем пропусен опсег, подобрува?а во методите за контрола на пристап и промените ка? физичкиот уред. Етернет се развил во технологи?а со комплексно вмрежува?е, ко?а денеска е основа ка? пове?ето локални мрежи. Коакси?алниот кабел бил заменен со Point-to-Point врски поврзани преку Етернет повторувачи(repeaters) или прекинувачи(switches), за да се намалат трошоците за инсталаци?а, да се зголеми сигурноста, да се овозможи управува?е со Point-to-Point врскиte, и отстранува?е на проблеми. Посто?ат многу вари?анти за општа уботреба на Етернет.
Етернет станиците комуницираат пра?а??и си едни на други податочни пакети, блокови од податоци кои поединечно се пра?аат и предаваат. Секо?а Етернет станица има 48-битна MAC адреса. MAC адресите се користат за да се назначи одредиштето и изворот на секо? податочен пакет. Мрежните картички (NICs) или чипови не прифа?аат пакети кои се адресирани за други Етернет станици. Секо? адаптер има сво?а единствена адреса. И покра? знача?ните промени во Етернет, од дебел коакси?ален кабел (thick coaxial cable bus) ко? работи со 10 мегабити/секунда до point-to-point врски кои работат со 1 гигабити/секунда и пове?е, сите генерации на Етернет (со исклучок на почетните екпериментални верзии) користат проток заснован на лизгачки прозорци (иста ме?усебна размена и ка? повисоките слоеви), и може лесно да се поврзат ме?у себе преку премостува?е.
Поради сеприсутноста на Етернет, посто?аното намалува?е на хардверските трошоци за негова поддршка , и намалениот простор потребен за бакарните парици (Twisted pairs), пове?ето производители ?а вградиле функционалноста на Етернет картичката директно на матичните плочи на сметачите, со што ?а елеминираат потребата за инсталира?е на посебна мрежна картичката.[11]
Уреди
[уреди | уреди извор]
Етернет оригинално бил заснован на иде?а за комп?утерско комуницира?е преку заеднички коакси?ален кабел во улога на уред за пренос. Методите кои се користеле биле слични на оние што се користат во радио системите, со заеднички кабел обезбедува??и канал за комуникаци?а поврзан со етер; од ова референца било извлечено името Етернет.[12][13]
Оригиналниот Етернет коакси?ален кабел (заеднички уред) минувал низ згради или универзитети до секо? поврзан сметач. Шемата позната како метод за мрежен пристап (CSMA/CD), го регурирала начинот на ко? сметачите го делеле каналот. Оваа шема била поедноставна отколку конкурентските технологии token ring и token bus. Сметачите биле поврзани на Attachment Unit Interface (AUI) трансивер, ко? бил приклучен на кабел (подоцна со тенок Етернет, трансиверот бил интегриран во мрежен адаптер). Додека бакарните парици претставувале сигурна врска за комуникаци?а ме?у мали мрежи, истите биле проблем ка? големи мрежи, каде, оштетува?ето на жицата на едно место, или пак лош конектор, можело да ?а направи целата Етернет сегментаци?а неупотреблива.
Биде??и сите комуникации се остваруваат преку иста жица, информаци?ата пратена од еден сметач ?а добивале сите, иако тие информации биле наменети само за едно одредиште. Мрежната картичка го попречува обработувачот, само кога се примени употребливи пакети; картичката ги игнорира информациите кои не се адресирани за неа. Употребата само на еден кабел, значи дека опсегот е поделен, така што мрежниот сообра?а? може да биде многу бавен кога поголем бро? на станици се истовремено активни.
Судирите го намалуваат природниот капацитетот. Во на?лош случа?, кога имаме многу дома?ини со долги кабли кои се обидуваат да пратат рамки со мала должина, прекумерните судири може драстично да го намалат капацитетот. Како и да е, извешта?от на Xerox во 1980 ги сумирале резултатите од 20 брзи ?азли кои се обидувале да пренесат пакети со различни големини колку што е можно побрзо на ист дел од Етернет. Резултатите покажале дека, дури и на?малите Етернет рамки (64 битни), нормата им била 90% од капацитетот на LAN. Ова е исто во споредба со token passing LANs (token ring, token bus); сите страдаат од пад на врската, кога нов ?азол се приклучува на LAN. Ово? извешта? бил контроверзен, откако моделот покажал дека судирно-засновани мрежи стануваат нестабилни под оптоварува?а помали од 40% од номиналниот капацитет. Многу поранешни истражувачи не успеале да ?а разберат суптилноста на CSMA/CD протоколот и колку е важно да добиеш точни детали, и навистина моделирале различни мрежи (не толку добри како вистинскиот Етернет).
Напредно вмрежува?е
[уреди | уреди извор]Мрежите со преклопен Етернет, биле далеку подобри од оние кои се базирале на повторувачи; страдале од единечни точки на пад на врската, напади кои ги мамеле преклопниците или дома?ините да пра?аат податоци на сметачот иако тие не биле наменети за него, скаларни и безбедносни проблеми, напади на загушува?е.
Ваквите мрежни одлики ка? преклопниците и насочувачите ги разрешуваат проблемите преку голем бро? начини, вклучува??и ги: spanning-tree протоколот за одржува?е на активните врски во мрежата во вид на дрво структура, овозможува?чи намалена редундантност; сигурност на портите и безбедносни одлики како што се заклучува?е на MAC и филтрира?е на преносот; виртуелни локални мрежи за одделува?е на различни типови корисници користе??и ?а истата мрежна инфраструктура; пове?е нивовско преклопува?е ме?у различни класи и користе?е на пове?е паралелни мрежни кабли за зголемува?е на опсегот.
Видови Етернет
[уреди | уреди извор]- Главна стати?а: Ethernet physical layer
Физичкото ниво ка? Етернет се развило во текот на еден значителен временски период и опфа?а неколку одлики на физички уред и величини на брзина. На?често користени форми се 10BASE-T, 100BASE-TX, and 1000BASE-T. Сите спа?аат во категори?а 5 на кабли и 8P8C пински конектори. Работат на брзини од 10 Mbit/s, 100 Mbit/s, и 1 Gbit/s. Оптичките кабли пак, нудат повисоки перформанси, изолаци?а и пренос на големи далечини (до 10км).
Етернет рамки
[уреди | уреди извор]- Главна стати?а: Ethernet frame
Податочниот пакет ко? се пренесува преку жица се нарекува рамка. Рамката започнува со преамбула (Preamble) и Start Frame Delimiter, така што, секо?а рамка се одликува со заглав?е кои ги содржи изворната и одредишната MAC адреса. Средишната секци?а на рамката ?а содржи информаци?ата како и податоци за останатите заглав?а (пр. Интернет протокол). Рамката завршува со 32 битен cyclic redundancy check, ко? служи за детекци?а на оштетени податоци за време не транзици?ата.
Договара?е
[уреди | уреди извор]- Главна стати?а: Autonegotiation
Претставува процедура со ко?а два приклучени уреди си одбираат параметри за комуникаци?а, како брзина и метод на пра?а?е и прима?е (duplex mode). Како поим за првпат е употребен ка? Fast Ethernet, но е компитабилен и со 10BASE-T стандардот. Договара?ето е карактеристично ка? Gigabit Ethernet.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ ?Ethernet“, Internetworking Technology Handbook, Cisco Systems, Посетено на 2025-08-07
- ↑ ?Ethernet Prototype Circuit Board“. Smithsonian National Museum of American History. Посетено на 2025-08-07.
- ↑ Gerald W. Brock (2025-08-07). The Second Information Revolution. Harvard University Press. стр. 151. ISBN 0674011783.
- ↑ Патент-САД 4063220 "Multipoint data communication system (with collision detection)"
- ↑ Digital Equipment Corporation, Intel Corporation and Xerox Corporation. The Ethernet, A Local Area Network. Data Link Layer and Physical Layer Specifications. Xerox Corporation.
- ↑ Robert Breyer & Sean Riley. Switched, Fast, and Gigabit Ethernet. Macmillan. стр. 8. ISBN 1-57870-073-6.
- ↑ Robert Breyer & Sean Riley. Switched, Fast, and Gigabit Ethernet. Macmillan. стр. 9. ISBN 1-57870-073-6.
- ↑ Jamie Parker Pearson. Digital at Work. Digital Press. стр. 163. ISBN 1555580920.
- ↑ Robert J. Kohlhepp (2025-08-07). ?The 10 Most Important Products of the Decade“. Network Computing. Архивирано од изворникот на 2025-08-07. Посетено на 2025-08-07.
- ↑ Vic Hayes (27 August 2001). ?Letter to FCC“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2025-08-07. Посетено на 2025-08-07.
IEEE 802 has the basic charter to develop and maintain networking standards... IEEE 802 was formed in February 1980...
- ↑ Geetaj Channana (1 November 2004). ?Motherboard Chipsets Roundup“. PCQuest. Архивирано од изворникот на 2025-08-07. Посетено на 2025-08-07.
While comparing motherboards in the last issue we found that all motherboards support Ethernet connection on board.
- ↑ Charles E. Spurgeon (2000). Ethernet: The Definitive Guide. O'Reilly. ISBN 978-1565926608.
- ↑ Charles Spurgeon. ?Why is it called Ethernet?“. Посетено на 2025-08-07.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
Етернет на Ризницата ?- IEEE 802.3 Ethernet working group
- Digital Equipment Corporation, Intel Corporation, Xerox Corporation (September, 1980). "The Ethernet: A Local Area Network". — Version 1.0 of the DIX specification.
- IEEE 802.3-2008 стандард
| ||||||||||||||||||||||
|